ترا از دور می بوسم به چشمی تر خداحافظ
مرا باور نکردی می روم دیگر خداحافظ
مرا لایق ندیدی تا بپرسی حال و روزم را
برو با دیگران ای بی وفا دلبر خداحافظ

ای نا رفیق..

به کدامین گناه ناکرده..

تازیانه می زنی بر اعتمادم
زیر پایم را زود خالی کردی .

سلام پر مهرت را باور کنم.

یا پاشیدن زهر نا مردیت را

خنجری از پشت در قلبم فرو رفت پشت سرم را نگاه کردم ..

کسی جز تو نبود

. . .

برگرد…

یادت را جا گذاشتی نمی‌ خواهم عمری به این امید باشم که

برای بردنش برمی ‌گردی

از این همه احساس
یک عالمه حسرت به من دادی
و خود
در بی نگاهی یک آینه
پنهان شدی
می دانی چرا
قاصدک را دوست دارم؟
چون نه از تو
بلکه از امید آمدنت
خبر می آورد

تو که تنها کسی هستی که جان را در تو می جویم
نمی دانم چه خواهد شد اسیرم در دو راهی ها
غرورم یکطرف ماند و دل دیوانه ام اینجا
چه می شد بشکنم روزی غرور جنس سنگی را
بگویم عاشقت هستم بمان با من تو ای زیبا

هنوز عشق تو امید بخش جان من است
خوشا غمی که ازو شادی جهان من است
چه شکر گویمت ای هستی یگانه ی عشق
که سوز سینه ی خورشید در زبان من است
اگر چه فرصت عمرم ز دست رفت بیا
که همچنان به رهت چشم خون فشان من است

دلبرکم چیزی بگو به من که از گریه پرم
به من که بی صدای تو از شب شکست می خورم
دلبرکم جیزی بگو به من که گرم هق هق ام
به من که آخرینه ی اواره های عاشقم
چیزی بگو که آینه خسته نشه از بی کسی
غزل بشن ترانه هام نه هق هق دلواپسی

با تو از عشق میگفتم
از پشیمانی
و از اینکه فرصتی دوباره هست یا نه ؟!…
در جواب صدایی بی وقفه می گفت:
“دستگاه مشترک مورد نظر خاموش می باشد!!!”

چیزیم نیست خرد و خمیرم فقط همین
کم مانده است بی تو بمیرم فقط همین
از هرچه هست و نیست گذشتم ولی هنوز
در عمق چشمهای تو گیرم فقط همین

دلتنگ تو امروز شدم تا فردا…
فردا شد و باز هم تو گفتی فردا…
امروز دلم مانده و یه دنیا حرف…
یک هیچ به نفع دل تو تا فردا!!!

گرچه سکوت بلندترین فریاد عالم است
ولی گوشم دیگر طاقت فریادهای تو را ندارد
کمی با من حرف بزن…

بیراهه هم برای خودش راهیست !

وقتی من را به تو برساند ..

. . .

خداوندا …مرا یاری ده تا قبل از آنکه در مورد راه رفتن کسی قضاوت کنم، قدری با کفشهایش راه بروم

همیشه وقتی در دسترس نباشی مشترک مورد نظر می شوی

فاجعه ...

به تو عادت دارم، مثل پروانه به آتش،

مثل عابد به عبادت و تو هر لحظه که از من دوری،

من به ویرانگری فاصله می اندیشم در کتاب احساس واژه فاصله یک فاجعه معنا شده است

تو توانایی آنرا داری که به این فاجعه پایان بخشی.

دنیا ...

با سلام.

به وبلاگ جدید اس ام اس روزعقش خوش آمدید....

                نظریادت نره جیگر                   

 وقتی من به دنیا اومدم پدرم ۳۰ سالش بود یعنی سنش ۳۰ برابر من بود
وقتی من ۲ ساله شدم پدرم ۳۲ ساله شد یعنی ۱۶ برابر من
وقتی من ۳ ساله شدم پدرم ۲۳ ساله شد یعنی ۱۱ برابر من
وقتی من  ۵ ساله شدم پدر ۳۵ ساله شد یعنی ۷ برابر من
وقتی من ۱۰ ساله شدم پدرم ۴۰ ساله شد یعنی ۴ برابر من
وقتی من ۱۵ ساله شدم پدرم ۴۵ ساله شد یعنی ۳ برابر من
وقتی من ۳۰ ساله شدم پدرم ۶۰ ساله شد یعنی ۲ برابر من
میترسم اگه ادامه بدم از پدرم بزرگتر شم !

به دوست دخترم گفتم من تورو به سختی گیر آوردم.گفت 

 خیلی سختی کشیدی؟گفتم پ نه پ از تخم مرغ شانسی درت

 آوردم

ادامه مطلب رو حتما ببین!!!!!
 

 قطعه قطعه بیت بیت 

شعر های بی حساب

لحظه لحظه عاشقی

ذره ذره آب آب

حال من بی تو خراب

آرزوهایم سراب

من چرا عاشق شدم

ای خدا رفتم ز یاد 

دلــــــم از این روزگار گرفته است،حدیث جدایـــــــــــی یا نزدیكــــــــــــــی نیست!

 قــــــــدر یكدیگر را نمی دانیم،در دنیایی كوچك هر یك به اندازه قلــــــــب خویش

 گرفتاریـــــم،از هیچ كس نمی پرسند چه هنگام می تواند خدانگــــــــهدار بگوید

از عادات انسانیش نمی پرسند،از خویشتنش نمی پرسند،كاشكی مثل روزهای

 عیــــد هر روزمان را،هر لحظه مان را لبریز از عــــشق قناعت گونه صــــــــــــــرف

  می كردیم  و بین دلهــــایمان این همه گلـــــه دیوار نشده بود،كاشكی روزهای

 واپسین عاشــــقی فرصتهای غنیمتمان بود،یكدیگر را می فریبــیم،دل خویش را

 یك بار هم كه دریــــــایی می كنیم طوفانی میشود!می خورد به صــــــــــخره ها

 می تازد،ویران می كند،چرا ما یاد نگرفته ایم قانــــــون وفــــــــاداری را،چرا سخت

شده است گذشت و گذشتن و دوست داشتن و دوست داشته شدن بی شائبه،

 بی مــــــحابا،بی پروا،دلــــــــــم از این روزگار گرفته است،از این روزگــــــــــاری که

مردمانش مــــــــــــحبت را بــــــه فردا موکول میکنند غـــــــــافل از اینکه فـــــــرداو

فرداو فـــــــــــرداها همه هستن این ماهستیم کـــه شایــــــد فـــــــــــردا نباشیم

از پشت اين سکوت، از اين نقاب و نقش

حال مرا بفهم، جرم مرا ببخش

امروز بهترم... حوا بيا ببين

دلتنگ من مباش، من مرده ام... همين!

 همدم تنهایی شب های من ، اشک است و بس

مرهم زخم دل تنهای من ، اشک است و بس

گر نمیبینی غمی اندر نگاه خسته ام

آنچه میشوید غم از چشمان من ، اشک است و بس
 

 ادامه شوتوی ادامه مطب ببین جیگر 

ياد بگذشته به دل ماند و دريغ

نيست ياري كه مرا ياد كند

ديده ام خيره به ره ماند و نداد

نامه اي تا دل من شاد كند

خود ندانم چه خطائي كردم

كه ز من رشته الفت بگسست

در دلش جائي اگر بود مرا

پس چرا ديده ز ديدارم بست

هر كجا مي نگرم، باز هم اوست

كه بچشمان ترم خيره شده

درد عشقست كه با حسرت و سوز

بر دل پر شررم چيره شده

گفتم از ديده چو دورش سازم

بي گمان زودتر از دل برود

مرگ بايد كه مرا دريابد

ورنه درديست كه مشكل برود



مي كشندم چو در آغوش به مهر

پرسم از خود كه چه شد آغوشش

چه شد آن آتش سوزنده كه بود

شعله ور در نفس خاموشش

شعر گفتم كه ز دل بردارم

بار سنگين غم عشقش را

شعر خود جلوه ئي از رويش شد

با كه گويم ستم عشقش را

مادر، اين شانه ز مويم بردار

سرمه را پاك كن از چشمانم

بكن اين پيرهنم را از تن

زندگي نيست بجز زندانم

تا دو چشمش به رخم حيران نيست

به چكار آيدم اين زيبائي

بشكن اين آينه را اي مادر

حاصلم چيست ز خود آرائي

در ببنديد و بگوئيد كه من

جز او از همه كس بگسستم
 

كس اگر گفت چرا؟ باكم نيست

فاش گوئيد كه عاشق هستم


قاصدي آمد اگر از ره دور

زود پرسيد كه پيغام از كيست

گر از او نيست، بگوئيد آن زن

ديرگاهيست، در اين منزل نيست

هی یادت نره نظربدی

خدايا : من گمشده ي درياي متلاطم روزگارم و تو بزرگواري !

پس اي خدا! هيچ مي داني که بزرگوار آن است که گمشده اي را به

مقصد برساند ؟ تا ابد محتاج ياري تو ، رحمت تو ، توجه تو ، عشق تو ،

گذشت تو ، عفو تو ، مهرباني تو ، و در يک کلام ... محتاج توام 

وقتی رفت دنیایی که باوجودش سا خته بودم رو هم باخودش بر.

بااینکهازش دلخوربودم وهستم ولی براش آرزوی خوشبختی میکنم.

اگه میخای داستان کامل روبدونی ادامه مطب روکلیک کن.